«ممل» شاد و خوشحال نزد «آقاتقی» آمد و گفت: «معدن آباد» حال دیگری دارد! اصلا نمی شود در آن راه رفت! خودی از غیر خودی شناخته نمی شود! انگار که به سر زمین دیگرای پا گذاشته ایی! برای خرید نان رفته بودم؛ دیدم صف نانوایی شلوغ است تعجب کردم و وقتی که نگاه به دور و برم انداختم؛ دیدم فقط من در میان جمع فقط «معدن آبادی» هستم.
حال سوال من این است که شرکت های قدر قدرتی که در «معدن آباد» به فکر پارو کردن پول هستند آیا نمی توانند مهمانسرایی یا چند واحد خانه برای کارگران خود بسازند که نیروهایشان از این بی خونه بودن و سرگردانی در بیایند.
