(قسمت اول)
انجمن پزشکان اطفال نسبت به خواب مشترک کودک و والدین در هر سنی هشدار می‌دهد، به‌خصوص اگر نوزاد کمتر از چهار ماه باشد. این سازمان توصیه می‌کند که نوزادانی که در یک اتاق با والدینشان می‌خوابند، باید حداقل به مدت شش ماه، ترجیحاً یک سال، به‌جای اینکه در یک‌تخت مشترک باشند، در رختخواب یا تخت‌های جداگانه قرار بگیرند زیرا خوابیدن کودک وسط والدین و یا در فاصله نزدیک از مادر می‌تواند خطر خفگی، سندرم مرگ ناگهانی نوزاد و سایر مرگ‌های مرتبط با خواب را افزایش دهد؛ از طرف دیگر، اگر کودکان در سن مناسب روی تخت جداگانه قرار نگیرند، انجام این کار با بزرگ‌تر شدن آن‌ها دشوار می‌شود. دکتر واثقی دراین‌باره توضیح می‌دهد: «با توجه به اینکه از تولد تا ۲ سالگی مرحله شکل‌گیری اعتماد کودک است، پیشنهاد می‌شود بعد از سن ۲ سالگی برای جدا خوابیدن کودک اقدام شود. برای اقدام به این کار ابتدا باید بدانید که این پروسه بسیار مهم و وقت‌گیر است و نیازمند صبر و شکیبایی والدین است.»
روش هایی برای جدا کردن اتاق کودک
شیوه ی ” پاداش دهی”
این شیوه زمانی كارآمد است كه كودك قبل از خوابیدن بی قراری می كند و آرام نمی گیرد و شما تصمیم می گیرید كه از یك روش ملایم برای تغییر این شرایط استفاده كنید. این شیوه بر پایه ی «پاداش دهی» بنا شده است. كودك را تا تختش همراهی كنید، به او شب به خیر بگویید و او را ببوسید.
به كودك قول دهید كه بعد از یك دقیقه دوباره برمی گردید و او را می بوسید به شرط آنكه روی تختش دراز بكشد. از اتاق خارج شوید و بلافاصله برگردید و دوباره كودك را ببوسید. اگر كودك تلاش می كند تا بلند شود، عصبانی نشوید بلكه او را با آرامش و مهربانی سرجایش قرار دهید. و به او یادآوری كنید كه او را تنها در صورتی او را می بوسید كه روی تختش دراز بكشد. این شیوه می تواند به شكل یك بازی اجرا شود، خواهید دید كه زمان لازم برای خواباندن کودک در اتاقش هر شب كمتر می شود. زمانی كه احساس كردید كودك در حال به خواب رفتن است دیگر به اتاقش نروید.
ممكن است در شب های اول مجبور شوید كودك را ۱۰۰ یا ۲۰۰ بار ببوسید و حتی تا ۳ ساعت این شیوه را ادامه دهید تا كودك به خواب برود. سعی كنید خونسرد و آرام باشید و اگر مشكلی در ناحیه كمر دارید می توانید به جای بوسیدن كودك سر و یا دست او را نوازش كنید.
شیوه ی ” جدا سازی تدریجی”
از این شیوه زمانی استفاده كنید كه وابستگی كودك به شما زیاد است و پیش بینی می كنید كه به زمان بیشتری برای آموزش نیاز دارید. از آنجا كه كودك تغییرات كوچك و جزیی را راحت تر می پذیرد، در این شیوه به طور تدریجی تنها خوابیدن را به كودك آموزش خواهید داد.
برای شروع، كنار تخت كودك بنشیند تا زمانی كه كودك به خواب برود، در شب بعد كمی دورتر از تخت بنشینید و هر شب ته تدریج این فاصله را بیشتر كنید تا جایی كه از اتاق خارج شوید و جلوی در اتاق و در دیدرس كودك بنشینید به طوری كه بتوانید با كودك حرف بزنید. در زمان اجرای این شیوه بهتر است با كودك ارتباط چشمی و فیزیكی برقرار نكنید. خواندن یك كتاب برای كودك می تواند مفید باشد. به یاد داشته باشید كه نوازش كودك قبل از خواب باعث آرامش بیشتر كودك می شود.
