نزاع به عنوان يك آسيب اجتماعي تلقی می شود و بیشترَ ناظر به پديده ضرب وشتم ميان حداقل دو نفر مي باشد وتعريف اصطلاحي آن عبارت است از؛ «كنش جمعي دو يا چند نفر كه به قصد آسيب رساندن به انسان ديگري صورت مي گيرد و اين آسيب ممكن است جسمي يا روحي، فردي يا جمعي و جاني يا مالي باشد»(خراط ها،10:1385 به نقل از هاشمي ،31:1387). بدون شك، نزاع و درگيري از اين منظر در چارچوب و محدوده روابط اجتماعي متقابل تجلي و بروز مي يابد، مي‌توان آن را به عنوان يك پديده اجتماعي تعريف نمود. اين پديده كه رفتار اجتماعي محسوب مي شود در زمره آسيب هاي اجتماعي قرار دارد(صديق سروستاني،11:1385) (1)
نزاع و درگیری مسئله ایی تازه نیست! از زمانی که روح شیطانی در جان برخی از انسان ها حلول کرد این نزاع و درگیری با هم نوع خود بوده است؛ تا جایی که دست به کشتار هم می‌زند و ابایی هم از این کار ندارد؛ اما در برخی جوامع این مساله بیشتر ظهور دارد؛ جامعه ای که بیشتر بر روی تعصب متمرکز شده؛ یعنی نیروی عقلانی از آن جامعه رخت بر بسته است و به جای آن عصبیت و مشاجره حکم فرما شده است. در باب نزاع و درگیری بین جوانان بسیاری از روانشناسان داد سخن سر داده اند و هنوز هم ادامه دارد و همگی متفق به این هستند که برای کاهش نزاع و درگیری یک فرد و گروه نمی توانند کاری انجام بدهد؛ حتی دستگاههای عریض و طویل فرهنگی هم اگر به تنهایی وارد عمل بشوند؛ حتما با شکست روبرو شده و یا در نهایت خروجی لازم را نخواهند داشت. در بافق هم اخیرا موضوعات ضرب و جرح وارد مرحله ایی جدید شده که شاید در حافظه خوانندگان ما نگنجد!
اخیرا دو مشاجره و نزاع و متاسفانه قتل و جرح در بافق و یزد روی داد که هر دو از نوجوانان و جوانان همین خطه بودند! درباره علل این مشاجرات منابع رسمی تاکنون گزارشی را منتشر نکرده اند که بتوان درباره آن اظهار نظری کرد؛ اما چند نکته را می توان گفت:
-1 دستگاه قضایی، خانواده ها، پلیس هر کدام به تنهایی وظایفی دارند که در چارچوب مقررات و وظایف ذاتی خود می‌توانند جلو این قبیل مسایل را بگیرند، اما نمی توان یک یا دو گروه را مقصر دانست!بلکه همه در یک راستا و آن هم کاهش ضرب و جرح و جرم باید کمک کنند.
-2 فارغ از این مسایل عناصر ایمان و کمک به هم نوع امروزه نباید رنگ ببازد و به جای آن تعصب کورکورانه و خوی و خصلت بربریت شکل بگیرد. برای تقویت آن باید تمامی نهادهای اجتماعی دخیل در این مسئله پای کار بیایند.
-3 محیط های آموزشی اعم از مدارس و دانشگاهها و مساجد و … باید بیشتر حساسیت داشته و نگذارند جوانان در دام تعصبات کورکورانه و گمراه کننده بیفتند.
امید است تا بخش های مختلف جامعه اعم از نهادها و ارگانها های دولتی در کنار تشکل های مردم نهاد پا در این عرصه گذاشته و با بسیج امکانات نگذارند که جوانان ما اسیر چنگال هوی و هوس شیطانی بشوند.
منبع:
(1) https://yaftenews.ir
دکتر محمد حسین تشکری بافقی
صاحب امتیاز و مدیر مسئول
