قسمت دوم
در ساعاتی که به درس اختصاص دادید وقتی را هم برای بازی و استراحت بگذارید مثلا بگویید این سه صفحه را که خوب نوشتی ۱۰ دقیقه باهم بازی میکنیم! برنامه و وقتهای استراحت را مطابق سن فرزندتان تنظیم کنید. واضح است که اگر او کلاس اول یا دوم باشد باید وقت بیشتری برای بازی به او اختصاص دهید!
در زنگ تفریحیای که برای بچهها تدارک دیدید. حتما با آنها بازیهای حرکتی کنید و سراغ تلویزیون و موبایل و تبلت نروید! چون استفاده از این وسایل فرکانس مغز فرزندتان را بالا میبرد و ذهن او را خسته میکند. پس حتما با او بازیهای حرکتی داشته باشید تا هم ارتباطش با شما به عنوان یک مادر قویتر شود و هم ذهنش پویا و فعال شود تا شادابی بیشتری برای ادامه نوشتن تکالیفش داشته باشد. بازی کردن با بچهها بین انجام تکالیفشان باعث میشود حس خوبی به انجام آن داشته باشند واز مسئولیتشان فرار نکنند!.
بالای سر بچه نشینید!
معمولا کلاس اولیها هنگام نوشتن تکالیفشان نیاز به حضور مادر در کنارشان دارند اما مادر در مقاطع بالاتر باید کمکم از دانشآموز فاصله بگیرد مثلا کلاس دوم همانطور که مشغول کارهایش است از آشپزخانه به کودک دیکته بگوید و گاهی به او سر بزند. از کلاس سوم به بعد بچهها باید کاملا در نوشتن تکالیفشان مستقل شده باشند . اما مادری که باید کنار بچه بنشیند تا تکالیفش را انجام بدهد. قرار نیست بالای سر او بشیند و حرف به حرف به او گوشزد کند که این را بنویس یا آن را آنطور بنویس! این کار اشتباه است. مادر باید بنشیند مشغول کارهای خودش باشد و فقط نظاره کند و وقتی بچه کمک خواست به او کمک کند.
گوشی و تبلت ممنوع!
بعضی مادرها میپرسند ما کنار فرزندمان مینشینیم حواسمان هم به همه توصیههایی که گفته شد هست اما باز بچهها تا دوخط مینویسند با کلافگی از درس دست میکشند و میگویند خسته شدیم. اما مشکل کجاست؟! موضوع این است که نشستن شما به تنهایی کافی نیست اینکه چه میکنید و رفتار شما چه تاثیری روی کودک دارد هم مهم است. وقتی کودک درحال انجام تکالیفش است لطفا مادرها گوشی به دست نگیرند و مشغول تلویزیون دیدن نباشند. خیلی خوب است که مادرها در این زمان اگر کارهای شخصیشان را انجام دادن همراه کودک شروع کنند مطالعه،نوشتن، خطاطی و…تا کودک یاد بگیرد که والدینش هم اهل مطالعه هستند و از اینکه تکالیف انجام میدهد احساس خسران نداشته باشد! اینکه مادرها مشغول گوشی یا تلویزیون باشند بچه را تحریک میکند که از انجام تکالیفش سر باز بزند و بگوید من اینجا دارم مشق مینویسم تو داری موبایل بازی میکنی من دیگه نمینویسم!»
دنبال اشتباه نباشید!
دنبال اشتباه بچهها نباشید و فورا پاککن به دست نگویید که اینجا را درست ننوشتی و آنجا را خراب کردی! بگردید به دنبال جایی که فرزندتان خوب نوشته و تکلیفش را خوب انجام داده. مثلا چند دقیقه یکبار که سری به او و تکالیفش میزنید بگویید«چه خوب اینجا را نوشتی!»، «آفرین اینجا چقدر خوب شده»و..بعد از تعریفها با زبان خوش اشتباهات بچهها را هم اصلاح کنید. یادتان باشد قرار است بچهها توانمند شوند نه اینکه احساس شکست داشته باشند این که فقط از تکالیفش ایراد بگیرید و سرزنشاش کنید باعث میشود از تکالیفش فراری باشد و احساس شکست در درس خواندن داشته باشد. تعریف کردن از او رفتارش را تقویت میکند و یاد میگیرد که میتواند به خوبی از پس کارهایش بربیاید!»