گفتگو با پیشکسوت کاراته: در شهرستان ورزش کاراته فراموش شده است

 به گزارش پایگاه خبری افق بافق؛ همه چیز از یک اتفاق ساده شروع شد؛ روزی معلم در کلاس درس خود، خیلی تصادفی در مورد ورزش کاراته به صحبت پرداخت همین باعث شد که یکی از دانش آموزان آن کلاس با رضایت اولیاء در کلاس کاراته ثبت نام نماید. آن روز، دانش آموز، فکرش را نمی کرد روزی جزء افتخار آفرینان ورزش استان و کشور شود، اما این رویای دور از انتظار به حقیقت پیوست.
در ادامه گفتگو خبرنگاران هفته نامه افق کویر با ” محمود ملایی پور” آن دانش آموز افتخار آفرین را می خوانید:
” محمود ملایی پور” نزدیک به 20 سال است که به عنوان کارمند امور ورزشی در باشگاه آهن در حال خدمت رسانی است. ماجرای کاراته کار شدن خود را اینگونه شرح می دهد: در مقطع اول متوسطه در ” رشته معدن” درس می خواندم. یکی از معلمان هنرستان مربی کاراته بود و دانش آموزان را به این ورزش تشویق کرد. با رضایت خانواده در کلاس کاراته ثبت نام و دوره های آموزشی را نزد استادم” جوانبخت” در سبک ” شوتوکان” آغاز نمودم.
وی ادامه داد: اواخر سال 1372 با مشارکت شرکت سنگ آهن مرکزی یکی از سالن های مدارس سطح شهر را تعمیر و تجهیز نموده و به مدت پنج سال سالن اجاره گردید.

حق مرا پایمال کردند
وی افزود: برای خدمت سربازی به یزد اعزام شدم و در این مدت از سوی نیرو های انتظامی در مسابقات کاراته شرکت می کردم، فرمانده نیروی انتظامی متوجه فعالیت چشمگیر این ورزش شد در سال بعد، میزبانی مسابقات را برعهده گرفت و بنده مقام قهرمانی را کسب نمودم؛ سپس برای مسابقات نیرو های مسلح، انتخابی ارتش های جهان که در تهران برگزار گردید رفته و در فینال با یک درجه داررقابت کردم و بنابر دلایلی حق مرا پایمال کردند و مقام دوم کشوری را کسب کردم.

تیم ایران توانست مقام دوم را کسب نماید
محمود ملایی پورگفت: اواخر سال 1379 به عنوان عضو تیم منتخب ” سبک شوتوکان” کشور انتخاب شدم که با همکاری مدیر عامل اسبق شرکت سنگ آهن و رییس اسبق امورورزشی در دوره ها و کلاس هایی که در تهران برگزار می شد شرکت می نمودم.
وی اضافه کرد: از سوی فدراسیون کاراته به مسابقه ای که در کشور اوکراین برگزار شد شرکت نمودم که بنده در رشته “کمیته+80 کیلوگرم” و استادم جوانبخت در رشته “کاتا”پیشکسوتان به مسابقه پرداختیم و خوشبختانه تیم ایران که متشکل از پنج نفربود و بنده یکی از اعضای آن تیم بودم، توانست مقام دوم را کسب نماید.
وی عنوان کرد: برای ادامه تحصیل در دانشگاه آزاد بافق ثبت نام نمودم که چندین مسابقه نیز از سوی دانشگاه آزاد شهرستان اعزام شدم. اوایل سال 1383 به عنوان مربی کاراته فعالیت خود را درباشگاه آهن آغاز نمودم، سپس بعد ازچندین سال مربیگری این ورزش را به دلایل شخصی رها کردم.

کاراته به فراموشی سپرده شده است
وی در خصوص اینکه کاراته در شهرستان بافق چه جایگاهی دارد؟ بیان کرد: در گذشته چندین سالن ورزشی در شهرستان درسبک های مختلف فعالیت داشتند و در مسابقات نیز حضور می یافتند. همه ورزشکاران و مربیان از شور و هیجان بسیار بالایی برخوردار بودند؛ اما در حال حاضر به نظرم کاراته در شهرستان به فراموشی سپرده شده است و این رشته دیگر آنچنان فعالیتی مانند گذشته ندارد. متاسفانه در طی این چند سال یک مسابقه در بین ورزشکاران خود شهرستان نیز برگزار نشده است.

خشم را در چشمان رقیب خود می دیدم
وی یکی از قشنگ ترین خاطره خود را اینگونه بیان کرد: در ورزش خاطره بسیار است؛ سال اولی که از سوی نیرو انتظامی در مسابقات شرکت کردم با یک نفر رقیب شدم که اصالتا اهل ” سیستان و بلوچستان” بود و از لحاظ فیزیکی از من درشت تر بود، با شروع مسابقه، من، با چند ضربه سنگین پا به اوحمله کردم که باعث کسب امتیاز شد، خشم را در چشمان رقیب خود می دیدم؛ وقتی مرحله دوم شروع شد رقیبم با عصبانیت با مشت به فک پایینی(چانه)من زد و دچار آسیب دیدگی شدم تا مدتی این زخم برای من بازی شده بود، آب در دهان خود نگه می داشتم و سپس آب را توسط سوراخی که در فک پایینی( چانه) ایجاد شده بود، خارج می کردم.
وی در پاسخ به این پرسش که ” در حال حاضر فعالیت ورزشی دارید؟” گفت: در حال حاضر وقت خود را برای ورزش پیاده روی و کوهنوری اختصاص می دهم.

خانواده ها حاضر نیستند فرزندان خود را برای بازی به کوچه بفرستند
وی در ادامه بیان کرد: گذشته با الان بسیار فرق کرده است، خانواده ها حاضر نیستند فرزندان خود را برای بازی به کوچه بفرستند. بعضا افرادی هستند که وقتی اسم ورزش کاراته می آید فکر می کنند باید رقیبان یکدیگر را بزنند؛ اما واقعا اینگونه نیست، در عین حال که اسم این رشته خشن است، اما یک ورزش خیلی ظریفی است، وقتی دو نفر در مقابل یکدیگر قرار می گیرند باید ضربات را کنترل کنند، همچنین باید بدن ورزشکار از قوه جسمانی بالایی برخوردار باشد که وقتی رقیب حمله می کند بتواند ضربه را تحمل کند.
وی در پاسخ به این پرسش با شنیدن واژه کاراته یاد چه می افتید گفت: به یاد استاد بزرگوارم جوانبخت، که تشکر ویژه از او دارم، همیشه یک مربی می تواند مشوق خوبی برای ورزشکاران و علاقمندان باشد.
وی در ادامه خواستار شد: مربیان و ورزشکاران عزیز برای اینکه نوجوانان به این رشته گرایش پیدا کنند در مدارس حضور یابند و مزایای ورزش کاراته را برای دانش آموزان توضیح دهند تا علاقمندان در این عرصه قدم بگذارند.
وی اظهار کرد: بنده حدود 15 سال است که ورزش کاراته را ترک نمودم؛ ان شاا… بتوانم به عنوان یک مبلغ در رشته کاراته شهرستان فعالیت داشتم باشم.
وی در پایان افزود: از شما زحمت کشان عرصه رسانه به خصوص هفته نامه افق کویر که یادی از پیشکسوتان کاراته بافق بعمل آورده؛ تقدیر و تشکر دارم.

افسانه رنجبر_ حدیثه امیریان