هرکس از شما حق الناسی برگردن دارد برگردد

امام حسین علیه السلام شب عاشورا به یارانش فرمود:« هر کس از شما حق الناسی بر گردن دارد برگردد.»( او به جهانیان فهماند که حتی کشته شدن در کربلا هم از بین برنده حق الناس نیست)
….پس از آن که علمدار و پرچمدار سپاه امام حسین علیه السلام حضرت ابوالفضل العباس (ع) با دو دست جدا از بدن به شهادت رسید امام حسین علیه‌السلام غریب و بی‌یاور شد… صدای گریه و ندبه بانوان حرم و کودکان را می‌شنید به طرف خیمه گاه آمد، سکینه گریه می‌کرد امام حسین علیه‌السلام از اسب پیاده شد و بر روی خاک نشست سکینه اش را به سینه اش چسباند دست نوازش بر سر او کشید و اشک چشم‌های او را پاک کرد و بانوان حرم را دلداری داد و امر به صبر نمود چند قدمی از خیمه گاه دور شد، حضرت زینب علیهاالسلام از خیمه بیرون آمد و صدا زد ، برادرم لحظه‌ای درنگ کن تا وصیت مادرم فاطمه را نسبت‌به تو بجا آورم امام توقف کرد و فرمود آن وصیت چیست زینب (ع)عرض کرد مادرم به من وصیت فرمود: «هنگامی‌که نور چشمم حسین روانه میدان برای جنگ با دشمن شد , عوض من گلوی او را ببوس» آنگاه زینب( ع) گلوی برادرش را بوسید و به خیمه بازگشت … امام حسین علیه‌السلام عزم میدان نمود و سپس به میسره (جانب چپ سپاه) دشمن یورش برد و فرمود منم حسین‌بن‌علی سوگند یاد کردم که سر فرود نیاورم ، مرگ باعزت بهتر از زندگی با ذلت است اگر دین ندارید آزاد مرد باشید…
این کشته فتاده به هامون حسین توست
وین صید دست و پا زده در خون حسین توست
این ماهی فتاده به دریای خون که هست
زخم ستاره بر تنش افزون حسین توست
این رفته سر به نیزه اعدا حسین توست
این مانده بر زمین تن تنها حسین توست
این پیکره پاره پاره ی بی سر ،حسین توست
در خون کشیده دامن صحرا حسین توست
این کشته نهان شده در خون حسین توست
وین جسم چاک ناشده مدفون، حسین توست
این فخر سروران ، که به قهر از قفا سرش
ببریده شمر شوم بد اختر، حسین توست
این صید خون تپیده به صحرا حسین توست
وین مرغ تیر خورده بر اعضاء حسین توست
این سرو باغ فاطمه کز تیشه ستم
افتاده نخل قامتش از پا حسین توست
این بنده خدا و عاشق بی چون حسین توست
قلبش دریده و غرقه دریا خون حسین توست
سردار سر به نیزه و تن به دیر و تنور
زخم های قلب او شده از تن برون حسین توست
بخشش به حرمت امام حسین علیه‌السلام بعد از ۱۲ سال پسرش در یک درگیری در سال ۸۹ به قتل رسیده بود . پسر جوان تنها امید مادر بود و او برایش آرزوهای دور و درازی داشت می‌خواست پسرش را در لباس دامادی ببیند اما به‌خاطر یک بگو مگوی ساده در درگیری و دعوای خیابانی به قتل رسیده بود او اعلام کرد از قاتل فرزندش نمی‌گذرد و قصاص می‌خواهد او اهل سنت بود و حاضر به گذشت از خون فرزندش نبود بعد از ۱۲ سال به او خبر دادند که آماده اجرای حکم شود زن میانسال ، بسیار خوشحال بود که به آرزویش می‌رسد و قاتل فرزندش را بالای چوبه دار می‌بیند در این مدت هرچه بزرگان و مقامات قضایی و زندان و صلح یاران تلاش کرده بودند بی‌فایده بود در آخرین روز همه با هم شدند و به خانه این مادر رفتند، او بازهم اعلام کرد که نمی‌بخشد ولی ناگهان یک نفر از میان جمع فریاد یا حسین سر داد و جمع نیز با یا حسین یا حسین گفتن از مادر مقتول طلب بخشش کردند و یکی از ریش‌سفیدان از او خواست که به حرمت امام حسین علیه‌السلام و ماه محرم از قصاص گذشت کند، زن میان‌سال چند دقیقه‌ای سکوت کرد وقتی سرش را بالا آورد گفت به عشق حسین (ع) می‌بخشم او آتش کینه و انتقام ۱۲ساله‌اش را با شنیدن نام امام حسین علیه‌السلام خاموش کرد و از قصاص گذشت کرد.
رابطه معنادار محرم و کاهش چشمگیر جرم و جنایت
مقام والای سیدالشهدا علیه السلام به عنوان سرور جوانان بهشت و فرزند رسول ا… صلوات ا… و ویژگی‌های والایی که ماه محرم دارد و فضای معنوی و حزن و اندوه این ماه مانع از ارتکاب بسیاری از جرائم در جامعه می‌شود .
فضای معنوی محرم فرصتی برای دوری از گناه است به طور حتم محرم در نوع رفتار و نگرش جوانان تا حد بسیاری تاثیر می‌گذارد به طوری که در ماه محرم می‌توان شاهد کاهش پرونده‌ها در محاکم قضایی بود.
سخنان نورانی از امام حسین علیه السلام
امام حسین (ع) شب عاشورا به یارانش فرمود: «هر کس از شما حق الناس بر گردن دارد برگردد .»
امام حسین (ع )فرمود: «هر کس این پنج چیز را نداشته باشد از زندگی بهره‌ای نمی‌برد فهم وادب وشرم و خوش‌خلقی و دین.»
امام حسین علیه‌السلام فرمود :کسی که از تو حاجتی خواسته است آبروی خود را با درخواست از تو ریخته است تو دیگر با رد کردن او ،آبروی خود را نریز»
امام حسین( ع) فرمود :«همانا بهترین مردم در ارتباط با دیگران کسی است که با فردی که ارتباطش را با او قطع کرده بپیوندد.»
امام حسین( ع )فرمود: «عقل جز با پیروی از حق کمال نمی‌پذیرد.»
امام حسین(ع) فرمود:« به‌راستی که مردم بنده دنیا هستند و دین لقلقه زبان آن‌هاست تا جایی که دین وسیله زندگی آن‌هاست دین دارند و چون در معرض امتحان قرار گیرند دینداران کم می‌شوند.»
امام حسين (ع )فرمود: «اى مردم! خداوند بندگان را آفريد تا او را بشناسند، آن‏گاه كه او را شناختند، پرستش كنند و آن‏گاه كه او را پرستيدند، از پرستش غير او بى‏ نياز شوند.
امام حسين (ع) فرمود: «پروردگارا! آن كه تو را نيافت، چه يافت و آن كه تو را يافت، چه از دست داد
امام حسين (ع) فرمود: «گروهى خدا را از روى ميل به بهشت عبادت مى‏كنند، كه اين عبادت تجارت‏كنندگان است و گروهى خدا را از ترس دوزخ مى‏پرستند و اين عبادت بردگان است، و گروهى خدا را به سبب شايستگى مى‏پرستند، و اين عبادت آزادگان است كه برترين عبادت است».
امام حسين (ع) فرمود: «هركس حق معبوديت خدا را به‏جا آورد، خداوند بيش از حدّ انتظار و كفايتش به او عطا مى‏ كند»
امام حسين (ع) فرمود: «هركس به غير تو دل ببندد، زيان كره است»
امام حسين (ع) فرمود: «شيعه ما كسى است كه دلش از هرگونه خيانت و نيرنگ و مكرى پاك است»
امام حسين (ع) فرمود: «خوش‏خويى، عبادت است و سكوت، زينت».
امام حسين (ع) فرمود: «باگذشت‏ ترين مردم كسى است كه با وجود قدرت، گذشت كند»
امام حسين (ع) فرمود: «چيزى كه از ارزشتان بكاهد، بر زبان جارى نكنيد».
امام حسين (ع) فرمود: «اگر سه چيز نبود، آدمى سرش را در برابر هيچ چيز فرود نمى‏ آورد؛ تنگ‏دستى، بيمارى و مرگ
امام حسين (ع) فرمود: «مبادا از كسانى باشى كه از گناه ديگران بيمناكند، و از كيفر گناه خود آسوده خاطر.
امام حسين (ع) فرمود: «هركه گرفتارى مؤمنى را برطرف كند، خداوند گرفتاريهاى دنيا و آخرتش را برطرف مى‏كند».
امام حسين (ع) فرمود: «مرگ با عزت برتر از زندگى با ذلّت است»
امام حسين (ع) فرمود: «بزرگوار كسى است، كه گفتارش با عملش یکسان باشد.