نشانه هایی که باید برای اوتیسم جدی گرفت

در ۹ ماهگی تماس چشمی ندارد و عصبانیت و خوشحالی را با حالت صورت نشان نمیدهد.
– در ۱۲ ماهگی رفتارهای اجتماعی ساده مانند بای بای کردن با دست و دست روی چشم گذاشتن برای قایم موشک را انجام نمیدهد.
– در ۱۸ ماهگی نمیتواند با اشاره کردن به شما مفهوم خواسته اش را بفهماند.
– در ۲۴ ماهگی از حالت صورت بقیه درد و ناراحتی را متوجه نمیشود.
– در ۳۶ ماهگی متوجه حضور بچه‌ها نیست و علاقه ای به بازی با بچه‌ها را ندارد.
– در ۴۸ ماهگی بازیهای تخیلی مثل معلم بازی یا تقلید از شخصیتهای کارتونی مورد علاقه اش را نمیکند.
– در ۶۰ ماهگی برای شما نمیرقصد یا آواز نمیخواند.
فراموش نکنید این نشانه ها نباید حاصل اضطراب اجتماعی یا موارد دیگر در زندگی کودک باشد.

از نشانه های دیگر:
– انجام رفتارهای غیر طبیعی و تکرار مانند:
– مرتب چیدن اسباب بازیها به صف و ناراحت شدن از بهم خوردن ترتیب انها
– تکرار یک کلمه به صورت نامفهوم و مرتب
– با هر تغییر کوچکی دچار بحران شدن
علاقه های وسواس آمیز داشتن
– انجام رفتارهای تکراری و غیر طبیعی مثل دست زدن های تکراری
– حساسیتهای شدید به بو، صدا، یا تماس بدنی (این نشانه به تنهایی اختلال در یکپارچگی حسی نام دارد).
فراموش نکنید فقط انجام یکی از این کارها به تنهایی نشانه اوتیسم نیست و باید با نشانه های دیگر همراه باشد.
از نشانه های دیگر که می تواند در کودکان مبتلا به اوتیسم همراه باشد:
– تاخیر کلامی
– مشکل جهاز هاضمه مانند یبوست
– رفتارهایی شبیه بیش فعالی
– اضطراب استرس یا افسردگی
– مشکل با ترس مثلا ترس زیاد یا نترس بودن زیاد
هنوز دلیل اوتیسم مشخص نیست اما کودکان بعد از تولد به اوتیسم مبتلا نمیشوند و با اوتیسم به دنیا میایند.