عکس نباید ذهن مخاطب را به برداشت اشتباه سوق دهد

 به گزارش پایگاه خبری افق بافق؛ عکاسی، هنری دیرینه که از ثبت لحظات ساده تا مستند سازی تاریخ را شامل می شود و امروزه با پیشرفت تکنولوژی، ابعاد تازه‌ای یافته است. ۲۸ مرداد (۱۹ آگوست)، که در تقویم جهانی به عنوان “روز جهانی عکاس” شناخته می‌شود، فرصتی است برای بازنگری در گذشته و آینده این هنر. در آستانه این روز، با “فاطمه پورامینی”، یکی از پیشکسوتان عکاسی در شهرستان بافق، به گفت‌وگو نشستیم. وی متولد سال ۱۳۴۵ در بافق و فرزند مرحوم “عبدالحسین پورامینی” است و از سال ۱۳۶۶ بنا به علاقه و حرفه همسرش به طور حرفه‌ای وارد دنیای عکاسی شد.

علاقه‌ای که از دریچه دوربین همسر جوانه زد

“پورامینی”، علاقه خود به عکاسی را مدیون همسرش، “غلامرضا پورمقدم” می‌داند. که از اولین عکاسان بافق در دوران انقلاب بود و تصاویر زیبایی که او ثبت می‌کرد، الهام‌ بخش “فاطمه پورامینی” شد. وی می‌گوید: دیدن تصاویر زیبا از دریچه دوربین همسرم، انگیزه و مشوق اصلی من برای ورود به این حرفه بود.
یکی دیگر از دلایل ورود او به این حرفه، نبود عکاس زن در بافق بود. وی در این باره توضیح می‌دهد: نبود عکاس زن در بافق باعث شد تا با عزمی بیشتر برای سهولت عکاسی بانوان وارد این حرفه شدم.

فرزندانی در مسیر عکاسی؛ از ساده تا پیشرفته

پورامینی، مادر چهار پسر است و می‌گوید فرزندانش نیز در این مسیر گام گذاشته‌اند. وی با افتخار از فرزندانش یاد می‌کند: “علی” فرزند اولم، از اولین عکاسان ‌دیجیتال در آن موقع درشهرستان بود و در مسابقات کشوری موفقیت هایی کسب کرد، اما به دلیل حادثه تصادف، فعالیت حرفه ای را ادامه نداد. ” مسعود” فرزند دوم، هم در زمینه عکاسی فعالیت دارد و در روابط عمومی شهرداری بافق بصورت تخصصی کار می کند.

از تاریک‌خانه تا چاپ15 دقیقه‌ای

پورامینی در پاسخ به این پرسش که “آیا عکاسی فوری انجام می دادید، یا خیر؟” گفت: تا حدود سال ۱۳۸۰ عکاسی به صورت سنتی و با “تاریک‌خانه‌” انجام می‌شد؛ اما پس از آن با خرید تجهیزات کامل عکاسی و چاپ دیجیتال، عکس های فوری که به عکس ۱۵ دقیقه‌ای معروف بود، در شهرستان رواج یافت.
او محل فعالیت سابق خود را طبقه بالای منزل مسکونی اش می دانست که مجهز به اتاق عکاسی و چاپ بود و عکاسی به ویژه از بانوان تا سال 1380 در همان محل انجام می داد.

چالش‌های عکاسی در گذشته؛ از فیلم تا مواد اولیه

پورامینی درباره مشکلات و چالش های عکاسی در گذشته گفت: فعالیت در آن دوران بسیار سخت بود، به ویژه در تهیه فیلم(نگاتیو) و مواد اولیه چاپ عکس. معمولا هفته ای 5 نفر مراجعه داشتیم که بسته به زمان بازگشایی مدارس یا مناسبت ها، عکس های پرسنلی یا سیاه سفید می گرفتند.
وی ادامه داد: از سال ۱۳۶۶ عکاسی مراسم عروسی را آغاز کردم؛ گرچه عکس Portrait و خانوادگی خیلی رایج نبود، ولی گاهاً پیش می‌آمد.
وی همچنین به همکاران خود اشاره کرده و گفت: بانو “ابراهیمی” در آن دوره فعال بود و از آقایان هم عکاسی حجت مرحوم “اصغر عربی” و عکاسی ساسان” اعرابی” فعال بودند.

تفاوت‌های فناوری

فاطمه پورامینی درباره تفاوت‌های تکنولوژیک گفت: عکاسی با دوربین‌های “زنیت” (ZENIT) و “یاشیکا”( Yashica) و ” کانن ” (Canon ) انجام می‌شد و در حوزه فیلمبرداری با دوربین‌های “هندی‌کم پاناسونیک” و “سونی” ((sony استفاده می کردم.
وی افزود: باتوجه به نبود فیلمبردار زن در بافق، مسئول فیلمبرداری مراسم عروسی بانوان بودم.

گاهی عکس‌ها حرف می‌زنند

وی در پاسخ به این پرسش که ” در مورد جمله معروف گاه عکس‌ها حرف می‌زنند و از ساعت‌ها فیلم گویاتر هستند، نظر شما چیست؟ گفت: این جمله بسیار درست است و تنها کسانی که عکاسی کرده اند، می توانند حس واقعی آن را درک کنند.

فناوری؛ همراه هنر عکاسی

پورامینی در باره ورود گوشی‌های هوشمند و دوربین‌های دیجیتال بیان کرد: برخلاف برخی که معتقدند عکس ها با فناوری جدید بی روح شده اند، به نظر من فناوری به هنر عکاسی کمک کرده و زوایایی را نشان داده که قبلا دیده نمی شد. هر چند عکس های قدیمی حس خاص داشتند، اما عکس های ماندگار آن هایی هستند که لحظات ناب و بی توقع را ثبت می کنند.

لبخندهای ماندگار

وی افزود: عکس های که در ذهن من ماندگار شده، لبخند تازه عروس ها و داماد ها در شب ازدواجشان است. همچنین، رضایت مادرهای تازه ‌عروس ‌و دامادها از عکاسی‌های مراسم نیز خاطرات خوشی را برای من رقم زده است.

نقش عکاس در جامعه امروز

پورامینی نقش عکاس در جامعه امروز را چنین تعریف می‌کند: عکاس باید آنچه هست را به نمایش بگذارد و عکس نباید ذهن مخاطب را به برداشت اشتباه سوق دهد.

توصیه‌ای به عکاسان جوان: لذت ببرید و واقعیت را ثبت کنید

در پایان، پورامینی به عکاسان جوان توصیه‌ کرد : از این هنر لذت ببرند، وقایع را نزدیک به واقعیت ثبت کنند و هر چند وقت یکبار به بایگانی‌های قدیمی خود سر بزنند و صحنه‌هایی که فراموش شده را یادآوری کنند. وی در پایان از زمان در اختیار گذاشته شده برای گفتگو با هفته نامه افق کویر قدردانی کرد و برای رسانه آرزو موفقیت نمود.

حدیثه امیریان