آرام و بی صدا در سکوت شبانه دنیا می ایستد
نور ماه و خاموشی شب در آغوش دنیا می نشیند
سیاهی چشم یار و تاریکی دیدار در دل دنیا می‌ماند
آهسته و آرام قدم در جاده به یاد دنیا می ماند
نفس آهسته دل پر از آشوب در دفتر دنیا می کشد
دست خالی با سینه آیی دردمند در جان دنیا می زند
فریاد و باز فریاد در شب سکوت دنیا داد می زند
آهای دنیا کاسه صبرت لبریز باز در دنیا ی ما دنیایی می ماند.
زهرا مصطفی پور
