آیا شما هم فردی کمال‎گرا هستید؟

تاکنون فکر کرده اید که فرد کمال گرا چه ویژگی‎هایی دارد و اینکه کمال گرایی به چه معناست؟!

کمال‌گرایی، درواقع باوری غیرمنطقی است که اشخاص نسبت به خود و محیط اطراف خود دارند. افرادی که کمال‌گرا هستند، معتقدند که خود و محیط اطرافشان باید کامل بوده و هرگونه تلاشی در زندگی باید بدون اشتباه و خطا باشد.

ویژگی‌های افراد کمال‌گرا

– جاه‌طلبی: تمایل به جاه‌طلبی و موفقیّت همراه با خودارزشیابی های انتقادی افراطی و عدم اعتمادبه‌نفس، یکی از مشخصه‌های افراد کمال‌گراست.

– ترس از بازنده بودن: افراد کمال‌گرا، غالباً شکست و رسیدن به هدف‌هایشان را با از دست دادن ارزش و بهای شخصی مساوی می‌دانند.

– ترس از اشتباه کردن: افراد کمال‌گرا، غالباً اشتباه را مساوی با شکست می‌پندارند و سعی می‌کنند از اشتباه پرهیز کنند. کمال‌گراها فرصت یادگیری و ارتقاء را از دست می‌دهند.

– ترس از نارضایتی: کمال‌گراها درصورتی‌که دیگران شاهد نقایص و معایب کارشان باشند، اغلب به دلیل ترس از عدم پذیرش از سوی آنان، دچار وحشت می‌گردند.
– تفکر همه‌یا هیچ: افراد کمال‌گرا، بندرت بر این باورند که در صورت به پایان رسیدن یک کار، به‌طور متوسط هنوز با ارزش هستند.

– ناامیدی: این حالت ممکن است به این علّت روی دهد که آنان خود را افرادی بی‌کفایت می‌پندارند و هنگامی که در رسیدن به اهداف خود شکست می‌خورند و یا تصور می‌کنند که دیگران بدون هیچ‌گونه کار و تلاشی صاحب پست، مقام و موقعیّت می‌شوند، دچار ناامیدی می‌شوند.

– تأکید بسیار بر روی بایدها: زندگی افراد کمال‌گرا، غالباً براساس لیست پایان ناپذیری از بایدها بنا شده است. افراد کمال‌گرا با داشتن چنین تأکیدهایی برروی بایدها بندرت بر روی خواسته‌ها و آرزوهای خود حساب می‌کنند.

عوامل مؤثر بر کمال‌گرایی کدامند؟

عوامل مؤثر در کمال‌گرایی عبارت‌اند از:
1) والدین قدرت‌طلب: آدم‌هایی که بیش از حد کمال‌گرا هستند، در کودکی والدینی داشته‌اند قدرت طلب؛ پدر و مادری که همواره این حرف را به فرزندانشان القاء می‌کردند: «همیشه ما درست می‌گوییم، همیشه حق با ماست و همیشه ما درست رفتار می‌کنیم».

۲) والدین کمال‌گرا: غیر از والدین دیکتاتور، والدین کمال‌گرا هم بچه‌های کمال‌گرا تحویل جامعه می‌دهند. والدینی که خودشان کمال‌گرا هستند، نه تنها موفقیت‌های کودکانشان را کوچک می‌شمارند بلکه حتی موفقیت‌های خودشان را هم قبول ندارند. آنها یک شخصیت وسواسی و بیش از حد منظم دارند و کودکان این افراد به همین خاطر، هیچ وقت احساس خوبی نسبت به موفقیت‌هایشان ندارند و در نتیجه احساس خوبی نسبت به خودشان هم ندارند چون هیچ وقت نتوانسته‌اند والدینشان را خشنود کنند.

۳) باورهای فردی: بعضی باورهای افراد موجب کمال‌گرایی می‌شوند مانند: نیاز به تائید، انتظارات بیش از حد از خود، مستعد سرزنش بودن.