در خانه اگر فردی مرتکب اشتباهی شد؛ به جای معذرتخواهی میگوید:«من نبودم دستم بود تقصیر آستینم بود.» بارها این اتفاق تکرار شده است؛ اما کمتر روی داده تا فرد مسئولیت اشتباهاتش را بپذیرد و معذرتخواهی کرده و پوزش بطلبد.
حال و روز برخی از ادارات ما شده! همین داستان «من نبودم دستم بود تقصیر آستینم بود!» در زمستان بابد مترصد تذکرات دم به دم شرکت گاز بود که مشترکین عزیز در مصرف گاز صرفه جویی کنید وگرنه گاز شما تصاعدی حساب می شود که در آخر هم می بینیم تصاعدی حساب کرده و تا ریال آخر را از مشترک خود می گیرند.
ادارات برق و آب هم در فصل تابستان و گرمی هوا هم؛ ساعت به ساعت پیام و اطلاعیه ای صادر می کنند که مشترکین عزیز در مصرف برق و آب صرفه جویی کنید وگرنه دچار جریمه می شوید!
گویی این سیاست ها برای این ادارات و شرکتها یک منبع درآمدی محسوب گردیده که دوست دارند با تهدید و تذکر از مشترکان خود بهایی بیشتر اخذ نمایند؛ اما حال این پرسش ها از سوی مشترکان مطرح می شود تا کی و چه میزان؟
واساساً این که آیا این ادارات و شرکت ها توجه به نوسازی خدمات خود دارند یا خیر؟
در پاسخ باید گفت: افزایش بهای خدمات مشترکان تاکنون روند نزولی نداشته است؛یعنی اداره آب نیامده اعلام کند که امسال آب بها از سال پیش کمتر شده است! پس افزایش قیمت ها نه زمان مشخصی دارد و نه قدر و اندازه خاصی! اما در پاسخ به پرسش سوم که آیا شرکت ها و ادارات فوق توجه به نوسازی دارند یا خیر؟ در پاسخ باید گفت؛ اگر عنایت هست این میزان با توجه به افزایش جمعیت و استفاده بیشتر زندگی بشر از برق و آب و گاز قابل توجیه نیست!
یعنی سرعت افزایش استفاده، از سرعت توسعه زیرساختها بسیار جلوتر است. به عنوان مثال در همین بافق با توجه به گسترش شهر و ایجاد شهرک های جدید و همچنین ورود مهاجرین به این شهر قطعا مصرف این خدمات بیشتر می شود و حال باید دید این ادارات چقدر می توانند در جذب بودجه و هدایت اعتبارات «درون سازمانی» خود بدین سمت موفق باشند!
امید آن که حکایت دستم نبود و آستینم بود تکرار نشود و تقصیر را به گردن سایرین ننداخته و این داستان پرتکرار صرفه جویی را با افزایش تولید و توسعه زیرساخت ها جبران کرد.
محمدحسین تشکری بافقی
صاحبامتیاز و مدیرمسئول