به زودی سرای غذا یا ” food court ” تخصصی در “عمارت شن و شادن”

به  گزارش پایگاه خبری افق بافق؛  کویر همیشه امکان ویژه ای برای طبیعت‌گردی در اختیار آدمی می‌گذارد. آیا خودتان به سفر می روید؟ همراه کاروان می‌شوید و یا با خانواده و در کنار دوستان به کویر می روید، فرقی نمی کند؛ سفر به کویر می تواند یک ماجراجویی تمام عیار، لذت‌بخش و پر از آرامش باشد و یا به راحتی به یک خاطره تلخ تبدیل شود. کویر؛ به ویژه کویر بافق به لحاظ طبیعت و شرایط محیطی و جوی در بهار به شدت در میان طبیعت‌گردان علاقمندانی پیدا کرده‌ و همچنین این منطقه زیبا و در عین حال هیجان‌انگیز گردشگران را در فصول مناسب پاییز و زمستان به خود جذب گرده است. تجربه شترسواری، تماشای آسمان شب کویر، موتورسواری بر روی تپه ریگ ها، خوردن چای عصرگاهی و نگاه به پهنای غروب آفتاب و … هر فردی را برای رفتن به کویر ترغیب می‌کند. به همین دلیل سفر به کویر بسیار متفاوت‌تر از سفر به سایر نقاط طبیعی است؛ “عمارت کویری شن و شادن”در بافق فضای مناسب و منحصر به فردی را برای کویردوستان فراهم نموده است. گروه خبری هفته نامه افق کویر و پایگاه خبری افق بافق بر آن شدند تا گزارشی از این مجموعه داشته باشند؛ گرچه شرایط جوی مساعد نبود و طوفان شن با شلاق های سنگ ریزه اش چشم را آزار می داد؛ مانع این بازدید دو ساعته ما نشد.
روز پنجشنبه، 24 فروردین ماه 1402 ساعت 16:50 به سمت محل استقرار سازهای سبک و سنگین « شن و شادن» حرکت نمودیم؛ بعد از طی فاصله10 دقیقه و عبور از روستای مبارکه، وارد جاده شن و شادن شدیم و اولین موردی که توجه ما را جلب نمود، آسفالت جاده بود که انجام گرفته بود؛ اما وجود نخاله های ساختمانی در اطراف این جاده، گاه مسیر را بسیار نازیبا می کرد و به این طبیعت بکر چهره ای خشن می داد. در حین مسیر، آثار ماشین آلات معدنی که در حال کار بودند نمایان بود؛ زمانی نگذشت که بناهایی به ظاهر تاریخی جلوه گری می کرد و این خود شروعی برای برانگیختن حس کنجکاوی و تداعی این پرسش بود که در دل کویر، این چه بنای تاریخی است که چنین عشوه گری می کند؟! ساعت 17:11 دقیقه در محل شن و شادن بودیم که با استقبال گرم “اسماء حسینی” مدیریت آن مجموعه قرار گرفتیم و سپس نظاره گر زحمات دست اندرکاران این مجموعه شدیم و پس از آن مدیرشن و شادن بافق به پرسش های ما پاسخ داد.
اسماء حسینی، 37 ساله دارای مدرک تحصیلی نرم افزار یارانه است؛ علاقه اش به جهانگردی موجب شد تا در سال 1391 مدرک کارشناسی جهانگردی را اخذ نماید
از وی درباره چگونگی راه اندازی این مجموعه سوال کردیم که پاسخ داد: در سال 1392 با مشاوره یکی از استادانم، طرحی به نام “شن و شادن” در کویر بافق انجام دادم؛ همین امر موجب شناخت من از کویر شد تا جایی که فعالیتم را با ارائه طرح به میراث فرهنگی شروع کردم. در سال 1395 به من مجوز ایجاد کمپ(اردوگاه) موقت داده شد؛ اما محیط زیست اعلام نمود؛ که این مکان در محدوده زمین های محافظت شده من قرار دارد؛ بنابراین بعد از اجرای برنامه های 13 روزه نوروز تمام وسایل را جمع آوری کردم و این مکان بدون هیچ تخریبی به محیط زیست عودت شد.

شن و شادن مقام چهارم کشوری را کسب نمود

وی در ادامه بیان کرد: با امکانات کم؛ از جمله عدم وجود زیرساختهایی چون آب و برق، حتی درآن زمان جاده نیزآسفالت نبود؛ به عنوان گردشگر نمونه استان یزد انتخاب شدم و در سال 1396 فرماندار وقت به عنوان محلی نمونه پیشنهاد ادامه کار را داد؛ بنابراین سازه ها ساخته شد و به مدت 4 سال عمارت کویری نمونه استان شدیم ؛ لازم به ذکراست که در کشور مقام چهارم را بدست آوردیم.

جوان ترین سرمایه گذار کشوری در بخش گردشگری

وی افزود: در بخش گردشگری به عنوان جوان ترین سرمایه گذار کشوری معرفی شدم.
حسینی تصریح کرد: در سال 1398 به دلایلی فعالیت شن و شادن متوقف شد و مدتی همه تجهیزات، حتی سیم هایی که در زیر زمین قرار داشت به سرقت رفت و شن و شادن را به آتش کشیده بودند.
وی عنوان کرد: این اتفاقات را رسانه ای کردم و کمتر از 7 ساعت به دست استاندار وقت رسید و با من تماس گرفت و روز بعد جلسه ای تشکیل شد و تصمیم گیری نمود.

همکاری مسئولین نور امیدی شد

وی اظهار کرد: همکاری مسئولین نور امیدی شد تا دوباره شن و شادن را راه اندازی کنم و این مکان تنها منطقه حفاظت شده ای می باشد که به بخش خصوصی به مدت 15 سال تحویل گردید.

آرامشی که فدای برق می شود

وی افزود: در سال 1398 جاده نیز آسفالت گردید؛ اما برق و آب همچنان مشکلاتی دارد و از موتور برق استفاده می کنیم و متاسفانه صدای ناموزون آن آرامش دلنشین کویر را کمرنگ می کند.

بیش از دو میلیارد و هفتصد میلیون تومان هزینه شن و شادن

مدیریت شن و شادن در مورد هزینه های صورت گرفته گفت: در سال 1395 که سازه ها ساخته شد 700 میلیون تومان از طریق فروش تعداد زیادی سکه( زمانی که سکه یک میلیون تومان بود)هزینه کردم و در اسفند 1401 این مبلغ به دو میلیارد تومان افزایش یافت؛ البته هزینه های جاری مانند خرید آب، گازوئیل و نگهبان همیشه هست.
وی درباره تعداد نیروهای شاغل به کار در آنجا هم گفت: دو نفرنگهبان در این مکان ساکن هستند و 5 نفر دیگر نیز در این مجتمع مشغول به کار می باشند.
وی اظهار کرد: برنامه های شتر سواری، موتورسواری و … در این مکان برگزار می شود و در نظر دارم که سرای غذا؛ «فوت کورت» تخصصی استان یزد را تأسیس کنم؛ تا به مشتری های محلی خدمات مناسب و عالی ارائه شود و بخشی از مجموعه را برای سرو غذا در نظر خواهم گرفت. شایان ذکر است که سرای غذا یا فودکورت (food court) گونه نسبتا جدیدی از رستوران‌ها و کافه‌هاست که در مراکز خرید، فرودگاه‌ها و دیگر ساختمان‌های بزرگ وجود دارد و در آنها معمولا غذاهای حاضری فروخته می‌شود. در واقع تنوع غذاهایشان به اندازه‌ای هست که بتواند ذائقه‌های گوناگون را پاسخگو باشد.
وی افزود: ان شاا…با انواع کباب، فست فود و نوشیدنی‌های متفاوت کار را شروع خواهم کرد.

حدیث عباسی

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

دکمه بازگشت به بالا