معیشت؛« به عنوان مجموعه‌ای از فعالیت‌های ضروری برای زندگی روزمره تعریف می‌شود که در طول زندگی فرد انجام می‌شود. معیشت یک فرد مستلزم توانایی کسب نیازهای یادشده به منظور برآوردن نیازهای اساسی خود و خانواده‌اش است. چنین فعالیت‌هایی می‌تواند شامل تأمین آب، غذا، علوفه، دارو، سرپناه و پوشاک باشد. » ( 1)
معیشت، مهم ترین دغدغه امروز جامعه ایرانی است! در این گرانی ها و تورم جامعه که متاسفانه افسار گسیخته رها شده است؛ آنان که پولدار بودن پولدارتر شدن و آنان که فقیر بودن فقیرتر! این جمله ای که است که در کنار شب نشینی شب یلدا از صحبت ها به گوش می رسد! افزایش نرخ دلار! گرانی ارزهای خارجی، شرکت در رمز ارزها و کار و کسب پر رونق آنان، قطعی برق، نباریدن باران، خراب بودن محصولات امسال مثل پسته و خرما، ذخیره کردن دلار و طلا و سکه به عنوان یک پشتوانه مالی، سرقت از منازل، گرفتاری های خانواده گی، دعوا، مشاجره و چیزهای دیگر موضوعاتی است که در دید و بازدید اقوام و خویشان تبادل می شود و در آخر هم با گفتن انشاا… درست می شود، پایان می پذیرد.
این روزمره گی جامعه ما شده و امید داریم که معیشت زندگی مردم بهبود یابد؛ اما بهبود این وضعیت بدون پرداختن به موضوع مهم اقتصاد، عملی نیست؟ اقتصاد، «علم تخصیص بهینه منابع محدود به خواسته‌های نامحدود است».
اقتصاد ریشه حل بسیاری از بحران است و بیخود نیست که آن را از ارکان استقلال یک جامعه یا یک ملتی می دانند. کشوری آباد تر بوده که پایه های اقتصاد و تجارت آن درست و اساسی گذاشته شده باشد. تبادل ارتباط و مبادله اقتصادی بدون داد و ستد امکان پذیر نیست. البته مقوله نظارت را نباید فراموش کرد که متاسفانه کمرنگ شده است؛
واقعیت این است که امروزه بیشتر جامعه چنین عقیده دارند که نهادهای نظارتی صیغه نظارت را از یاد برده اند؛ اگر به نهادها سری بزنید مهم ترین مساله را کمبود نیروی انسانی می دانند که با این حجم بازار چگونه می توانند کارخود را به خوبی انجام بدهند. این موجب دوگانگی نرخ ها در بازار می شود. به صورتی که برخی از فروشنگان بی انصاف و عرضه‌کنندگان و تولیدکنندگان کالا و خدمات به یکباره هزینه تمام شده تولید یا محصولات خود را مطابق با میل و سلیقه خود بالا می برند.
این عدم ثبات نرخ و گرانی بدون برنامه و اعلام شده قبلی؛ به ویژه در کالاهای پرمصرف مانند مواد غذایی و کالاهای خانگی به یکی از مسایل بغرنج کشور مبدل شده است. در نهایت اعتماد عمومی به سیاست های اقتصادی مدیران ستادی را خدشه دار می کند.
اکنون در موقعیتی قرار داریم که نوسان قیمت ارزهای خارجی بر افزایش قیمت نهایی تولیدات کشور تاثیر مستقیم دارد و محدودیت‌های بانکی و پولی بر اقتصاد کشور و معیشت و زندگی جامعه فشار مضاعفی وارد آورده است.
امید است دولت با وضع تدابیر لازم و برنامه ریزی درست و کامل نظارت و کنترل بازار را در دست گرفته و دسترسی لازم برای ایجاد بحران جدید اقتصادی را از دیگران سلب کند و در نهایت راه حلی برای حمایت کردن از طبقات محروم جامعه؛ یعنی قشر آسب پذیر و کم برخوردار فراهم کند.
پی نوشت:
(1)ویکی پدیا
