معادن و ذخایر طبیعی برای مردمان آن منطقه دارای نعمات فراوانی است؛ اما در بافق یادآور ضرب المثل «به نام من و به کام تو» هست. از این همه نعمتی که خداوند در این منطقه قرار داده است و به عنوان یکی از بهشت های معادن نام برده می شود؛ چیزی عاید شهر نمی گردد؛ اخیرا هم نماینده مردم یزد در مجلس شورای اسلامی همین نکته را بیان کرده که «معادن یزد غیر از ضرر هیچ منفعتی برای استان ندارد!» وی گفته بود: معادن استان یزد به غیر از ضرر آلایندگی، تخریب جاده ها و مصرف آب، هیچ منفعتی برای استان ندارند. در بافق که به عینه این مسایل را می بینیم؛ معادن منطقه با ولع تمام آب شرب مردم را برای فراوری استفاده می کنند و حاضر نیستند از جنوب کشور به فکر انتقال آب باشند و یا این که تمایل ندارند برای توسعه پایدار برق خود اقدام به نصب پنل های خورشیدی کنند و مسئولیت های اجتماعی خود را به وقت بپردازند؛ همیشه تا بوده شرکت ها با خون دل اقدام به پرداخت مسئولیت های اجتماعی خود کرده اند و تا توانسته اند از زیر بار آن شانه خالی کرده اند! حال چه شرکتهای بزرگ و چه شرکت های کوچک تر! اگر متهم به سیاه نمایی نشده و نیمه خالی لیوان را نبینیم؛ در سالیان اخیر اقداماتی در جهت جذب مسئولیت های اجتماعی صورت گرفته و حتی مدارس، جاده و کمک های نقدی صورت گرفته است؛ اما این به نسبت درآمدی که معادن دارند و به نسبت جمعیت شاغلین خود که باید رفاه پرسنل خود را در نظر بگیرند کم می باشد. امید آن که معادن بافق اگر کامی دارد برای مردمانش باشد نه به نام او باشد و به کام دیگران!
