تغییر و تحول؛ اگرچه برای مجموعه های بزرگ و کوچک همیشه امری طبیعی است؛ ولی برای تصاحب مدیریت بزرگ‌ترین شرکت معدنی فلات مرکزی ایران، امری ویژه، محسوب می گردد.
خبرهای ضد و نقیضی در رسانه ها بازتاب و بازنشر می یابد که سکاندار این شرکت تغییر خواهد کرد! فارغ از تأیید یا تکذیب این خبر باید گفت؛ فتح مدیریت این شرکت به نفع چه فرد یا افرادی خواهد بود؟
این مثل معروف «گاو شیرده» را حتماً شنیده اید که به گاو فقط به چشم دوشیدن و بهره وری مستبدانه نگاه می کنند که از آن شیر گرفته و یا در کار شخم زمین از توان گاو استفاده کنند. پر بی راه نخواهد بود که مصداق این مثل را شرکت سنگ آهن بدانیم؛ شرکتی که از کنار آن برخی افراد یا گروه های خاصی باید منتفع بشوند.
جریانات مختلف سیاسی شهر بافق؛ حتی مرکز استان و فراتر از آن پایتخت تصمیم دارند، مهره ایی را بر این کرسی بنشانند که این مدیر، به فکر هم جناحی های خود باشد؛ امری که تاکنون در شرکت روی داده و هر روزی به شکلی جلوه گر شده است که در این مقاله فرصتی نیست تا به آن بپردازیم که موجب اطاله کلام خواهد شد.
در حال حاضر جریانات مختلف چه بیرونی و چه درونی در تلاش هستند تا هر کدام، این منصب پر زرق و برق را از آن خود کنند که اگر دیر بجنبند رقیب قلدر، پشت آنها را به خاک خواهد مالید.
هر کدام از این جریانات حیات و ممات خود را در این می بینند که این پست و مسئولیت را از آن خود کنند تا به حیات خود ادامه داده و منافع حاصل از این پیروزی را سرمایه ایی برای ادامه فعالیت های خود کنند!
کاش! مسئولین امر هر چه زودتر به اجماعی می رسیدند و زودتر برای ابقا مدیریت فعلی یا تغییر آن دست به کار می شدند تا گذشت زمان در طرح های این شرکت خللی وارد نکند.
شرکتی که بی شک در چشم مردم منطقه چون گوهری می درخشد و کارگران و زحمتکشان این معدن انتظار دارند تا هر چه زودتر سایه سیاست بازی از سر این مجموعه رخت بر بندد.
محمدحسین تشکری|
