یکی بر سر شاخ ، بن می‌برید خداوند بستان نظر کرد و دید
بگفتا که این مرد بد می‌کند نه بر دیگری بل به خود می‌کند
حکایت اداره آب منطقه ای همین است. فکر می‌کنند آب رفته را می توانند به جوی بازگردانند؛ اما نه تنها به خود جفا کرده؛بلکه کشاورزان را، دل آزرده و نالان می کنند.داستان این روزهای کشاورزان و خاموشی مکرر چاههای آب شباهت زیادی به شعر «سعدی» شاعر بزرگ ایرانی در قرن هفتم هجری دارد.
اداره آب که زیر مجموعه وزارت نیرو هست، مدتی است روی شاخه درخت نشسته و مشغول اره کردن آن است! هر آن هم ممکن است شاخه قطع شده و همراه با شاخه به زمین بیفتد! ابتدا به خاطر هوشمند کردن کنتور آب چاههای کشاورزی و هم اکنون هم قطع آب پر تکرار برق در ماههای مورد نیاز کشاورزان!
وزارت نیرو با پیشنهاد وضع قوانین سخت گیرانه؛ مانند«قانون توزیع عادلانه آب» مصوب، مجلس شورای اسلامی در تاریخ شانزدهم اسفندماه 1361 تدابیر شدیدی را وضع کرده است؛ در ماده ۴ این قانون آمده است:
«در مناطقی که به تشخیص وزارت نیرو مقدار بهره‌برداری از منابع آبهای زیر زمینی بیش از حد مجاز باشد و یا در مناطقی که طرحهای‌دولتی ایجاب نماید، وزارت نیرو مجاز است با حدود جغرافیایی مشخص حفر چاه عمیق یا نیمه‌عمیق و یا قنات و یا هرگونه افزایش در بهره‌برداری از منابع آب منطقه را برای مدت معین ممنوع سازد. تمدید یا رفع این ممنوعیت با وزارت نیرو است.»
تمدید یا رفع این ممنوعیت با وزارت نیرو است؛ یعنی ریش و قیچی در دست یک وزارتخانه! یعنی ریسمان خشک شدن مزارع و محصولات کشاورزی در دست یک نفر! یعنی تیر خلاصی بر کار کشاورزان با تصمیم منفی و مثبت یک نهاد بدون در نظر گرفتن نظر وزارت جهاد کشاورزی که متولی زراعت و باغبانی در کل کشور است؛ اما در اساسنامه شرکت آب منطقه ایی استان یزد ورق چیز دیگری هست و همانگونه که در ماده ۵ اساسنامه شرکت سهامی آب منطقه‌ای یزد آمده است”
تهیه و اجرای طرح‌های تأمین آب، آبرسانی و انتقال آب و بهره‌برداری از منابع آب در حوزه عمل خود برای مصارف شهری و صنعتی و کشاورزی است و برای‌نیل به این هدفها شرکت بدون حصر مجاز به اقدامات زیر می‌باشد:
الف: ایجاد تأسیسات شیرین کردن آب شور و اداره و بهره‌برداری از آنها، در صورت نیاز.
ب: انجام وظایف مقرر در قانون توزیع عادلانه آب و اجراء تکالیف وزارت نیرو در مواردی که تفویض اختیار می‌شود.
ج: انجام مطالعات لازم برای توسعه بهره‌برداری از منابع آب زیرزمینی و مهار کردن آبهای سطحی و اجرای طرح‌های مربوطه.
حال باید پرسید این اداره علاوه بر قطع کردن آب چاههای کشاورزی وظیفه دیگری هم به شرح بالا دارد و آن هم تهیه و اجرای طرح‌های تأمین آب، آبرسانی و انتقال آب و بهره‌برداری از منابع آب در حوزه عمل خود برای مصارف شهری و صنعتی و کشاورزی است و باید سوال کرد آیا حفظ منابع آب برای آیندگان به صرف برداشت نکردن محفوظ خواهد شد یا باید به فکر طرح های آبرسانی بود؛ طرح هایی که مسلما هزینه بر و مدت دار خواهد بود و این اداره هم روی خوشی برای این کار نشان نخواهد داد مگر آن که معادن و صنایع پای کار بایستند.
داستان امروز کشاورزان در نوع خود جالب است. کشاورزی که خرج زندگی خود را تنها از همین راه بدست می آورد؛ چگونه می تواند بدون تولید محصولات کشاورزی گذران زندگی کند؛ ولی چه می‌توان گفت برای وزارتخانه ای که بر سر شاخ نشسته و بن میبرد! این وزارتخانه نباید «راه امام زاده خود را فراموش کند»؛ بلکه باید با بکارگیری افراد و نیروهای خوش فکر و آینده نگر به حل معضل پرداخته و زندگی نسل فعلی را با مشکل روبرو نکند.
دکتر محمد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌حسین تشکری بافقی
صاحب‌امتیاز و مد‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌یرمسئول
