به گزارش پایگاه خبری افق بافق، مسابقات بدمینتون در خانه بدمینتون یزد و به صورت دوره ای حذفی برگزار شد. “مبینا کوشکی زاده” با صعود از گروه خود به مرحله نهایی راه یافت. بدین منظور ، خبرنگار افق بافق در این شماره به گفتگو با وی پرداخت:
افق بافق: لطفاً خودتان را برای خوانندگان هفته نامه افق کویر معرفی نمایید؟
مبینا کوشکی زاده هستم و ۱۸ سال سن دارم.
افق بافق:بدمینتون را از کی و کجا آغاز نمودید؟
هشت ساله بودم که به همراه مادرم به کلاس بدمينتون بزرگسالان می رفتم و به تدریج به این رشته ورزشی علاقمند شده و از ۹سالگی بدمینتون را آغاز نمودم.
افق بافق: آیا زمانی که وارد این رشته شدید؛ به قهرمانی فکر می کردید؟
اوایل به فکر قهرمانی نبودم و چون ورزش پر نشاطی بود به آن علاقه مند شدم.
افق بافق: آیا هیچ وقت انگیزه تان را برای ادامه از دست داده اید؟
بله گاها زمانی که مشاهده می نمودم، برخی از مسئولین به این ورزش اهمیت کمتری می دهند، انگیزه ام برای ادامه کم می شد؛ ولی با تشویق مربی دلسوزم کار را ادامه دادم.
افق بافق:چه اهدافی برای آینده ورزشی تان دارید؟
دوست دارم به عنوان یکی از بازیکنان برگزیده تیم ملی باشم؛ و برای رسیدن به این منظور تمام تلاشم را می نمایم.
افق بافق: چند ساعت در روز به تمرین می پردازید؟
سه روز در هفته و روزی یک ساعت ونیم به تمرین می پردازم و بارها به منظور انجام تمرینات، از همراهی دوستانم غافل شدم.
افق بافق: پیام شما به جوانان ایرانی چیست؟
وقتی به رشته ای علاقمند شدید؛ با هر شکست ناامید نشوید
افق بافق:زمانی که در جایی از شما تعریف می شود یا مقامی کسب می کنید چه حسی به شما دست می دهد و از چه کسی تشکر می نمایید؟
از اینکه مورد تمجید قرار بگیرم، احساس خرسندی دارم. از مربی و خانواده عزیزم که همیشه همراه بنده بودند، تشکر می نمایم.
افق بافق: زندگی بدون ورزش را چگونه توصیف می کنید؟
زندگی بدون ورزش برای بنده ، با بیماری و اندوه همراه است.
افق بافق: چه چالش هایی در این مسیر داشته اید؟
چالش زیادی نداشتم؛ چون همواره خانواده همراه و پشتیبانم بودند.
افق بافق:شیرین ترین و تلخ ترین تجربه شما چه بود؟
شیرین ترین خاطره زمانی بود که توانستم مقام سوم استانی را کسب کنم و در ذهنم ماندگار شد و تلخ ترین خاطره زمانی بود که در یکی از مسابقات که به یزد اعزام شده بودیم؛ داخل سالن راکتم به سرقت رفت.
حکیمه سادات میرمحمدی- افسانه رنجبر
